Wani abu mai kama da tattaunawa tare da wani ‘Matashi’

Wannan tattaunawa ce da ba ta da mafari, kamar yadda tattaunawar yau da kullum take. Ba wai ba ta da mafari ba ne a haƙiƙanin ta, kawai dai. Kawai dai...

Bayan na tsakuro daga cikin wani rubutu na, wannan ‘matashi(n)’ wanda nake ji kamar ni ne, sai dai, ba ni ɗin bane, cikin tasa hikimar, ya suɗaɗo da tasa mahangar har ya zamana mun ta hangawa junanmu abubuwan da bamu san da akwai su a ruhi kanmu ba. Sunan wannan Matashin Mujahid Yusuf (Matashi). Ga yadda wannan abu mai kama da tattaunawa ya kaya:

Mujahid: 

“Wannan rayuwa haka sai ka ce ba a duniya ba!

Ko da yake da ma, wani shiryayyen mafarki ne da yake abin yiwuwa kaɗai a alam ɗin mafarki. Wannan wani bankaɗar sirrin zuciya ne, wani tonon sililin binne-binnen da zuciya ta rufe na muradi ne.

Abin birgewa, abun kuma tambaya, shin mutane yanzu na samin alaƙantuwa da ababan da ke kewaye da su? Misalin sautin tsallen tsomuwar ganye cikin kofin shayi?”

Ni:

“Komai mai yiwuwa ne a duniyar mafarkai. Ba abin da mutum ba zai iya wassafta wa ba. Ba abin da mutum ba zai iya tunanowa ba. Babu kogin mafarkan da mutum ba zai iya afkawa ba. Babu gajimaren da, in ya so, ba zai iya keta wa ba. 

Duniyar mafarki kenan, babu wani abin da ka iya kawo masa cikas. Babu Ubangiji, sai wanda ka ƙera wa kanka. Babu addini, sai wanda ka tufata kanka da shi. Duk da yake Ubangijin ne ya halicce ta, sai ya zama Bai sanya ma ta bango ba. Ma'ana dai, bata da iyaka. Amma ka ga tamu duniyar da iyaka ai. Akwai abubuwan da za mu iya yi, akwai kuma waɗanda ba za mu iya ba, akwai waɗanda sai mun yi da gaske sannan mu iya ma. 

Ashe ma iya cewa kenan, duk wata iriyar soyayya ko ma wani yanayin da kaso, duk za ka riske su a duniyar mafarki, saboda ba ta da iyaka.

Babu abin da mutum ba zai iya alaƙantuwa da shi/ita ba. Har ma akwai abubban da wasu suka ma fi alaƙantuwa da shi fiye da komai. Wasu za kaga motsin bishiyu ne. Wasu kuma motsin busassun ganyayyakin da ke ƙarƙashin bishiyun ne.

Akwai bambanci tsakanin abin da mutum ya wassafta da abin da ya rubuta. Duk inda marubuci ya kai wajen sarrafa zuciyarsa da iya rubutu. Akwai wani tasgaro da rubutun yake samu. Ma'ana dai, ba za mu taɓa iya yin daidai abin da ke kogin zuciyoyin mu ba. Sai dai mu kwatanta. 😊”

Mujahid: 

“Haka. Rubutun namu ne ke da iyaka, ko kuwa mu ke da iyaka a rubutun?”

Ni: 

“To fa! Ina jin duka biyu ne. Idan muka tsaya muka ɗan duba shi karan-kan-sa tsarin rubutun. 

Da farko dai, sai mutum ya yi tunani sannan ya rubuta. Tsakanin tunanin da rubutun akwai kalmomin da ka iya suɓucewa. Akwai sakin layin da ka iya maƙalewa a wani saƙon ƙwalwar mu. 

To kuma idan ma muka fara rubutun, mu kan mu, muna sane da wasu wuraren da baza mu so mu taɓa ba, ƙila saboda tasirin Al'adu, Addini, ko ma tsarin ɗan Adam na sa. 

Saboda haka, ko da rubutun ya zo saman alkalamin mu, mu kan daƙushe alƙalamin ruhin mu da kaɗan, domin dai mu samu damar rubutun ba tare da waɗannan abubuwan da ba ma ra'ayi ba.”

Mujahid: 

“Kalmominka sun nuna, ko da ba haka ka nufa ba, cewa mu ke da iyaka a rubutun bisa ababan da ka jero na al'adu, addini da sauransu.

A mahanga ta adabi wannan kam naƙasu ne ga rubutu domin shi adabi ba shi da ɗayan abubuwan da ka lissafo. Sukan ce, kamar mazubin kwalba ne.

A ma'aunin mu'amalantar ɗan adam kuwa, wannan daidai ne. Kuma shi ya fi daidai da fahimtar Addinin Islama. Shi ya sa Yusufun Nabahani yake cewa, ‘Ai ba duk abin da aka sani ne ake faɗa ba.’ Wannan a babin ilimi ma ke nan da yake abin dogaro, balle kuma a babin ƙirƙira.”

Ni: 

“A ƙarshe dole hankali ya yi tasiri ga rubutu; ko muna so, ko ba ma so.”

Godiya mai tarin yawa ga Mallaminmu Mujahid! 

27/04/25