So samu, a samu malam-buɗe-littafi; kore mai zanen jariran taurari, ya taimaka ya buɗe mana shafukan rayuwa — ko rayuwa ta yi haske. Ga ki sanye da riga koriya, ga shi da fuka-fuki mai walƙiya. Ga ki mai zubin yaƙutiya, ga shi mai buɗe ƙofar hasken zuciya. Zo mu buɗe shafukan so da ƙauna. Zo mu wilkita mu biyu a samaniya.
Mu rikiɗe mu yi ta tsalle a saman itaciya. Mu tsaga, mu fasa, mu tanɗa wa junanmu zaƙiya. Mu yi waƙa irin ta zabiya, ta gwauraye duk ko'ina a nahiya. Mu ƙone fuka-fuki a lokaci ɗaya, mu narke mu wuce samaniya.
Idan muka ƙare sai mu dawo duniya, ni a fure ke a ranata - tauraruwa. Ki haska mini hasken ƙauna, na buɗe zuciya domin na samu karɓuwa. Ki ƙawata mini duniya, na kasance mai miki addu'a zinariya: “na gode na gode sarauniya; kin cire mini duhu, kin ƙawata duniya.”
Idan lokaci ya yi sai mu dawo a bil'adama. Mu yi rayuwa irin ta sarki da sarauniya. Mu samu malam-buɗe-littafi guda ɗari ba ɗaya, domin su ci gaba da ƙawatar mana da duniya.
Tunda labarinmu ba ya taɓa sabkuwa. Tunda soyayyarmu ba ta taɓa nasuwa. Tunda ƙauna ba ta da ranar ƙarewa, tunda a wannan fagen babu batun rabuwa, tunda akurkin ba ya taɓa zama kushewa, to ai kin ga dole mu ci gaba da rayuwa!
Ke ɗin mai riga koriya, maƙwaƙwafar da ke tono zumar ƙauna. Ke ɗin mai daɗaɗa dausayin zuciya, walƙiyar da ke gilma wa a samaniya!
10/08/25
No comments:
Post a Comment